Υδροβιότοπος της Αλυκής

Ο υδροβιότοπος της Αλυκής, στο ανατολικό άκρο της Σάμου, αποτελεί προστατευόμενη περιοχή του δικτύου NATURA 2000 και συγκαταλέγεται στους σημαντικότερους υγροτόπους των νησιωτικών περιοχών του Αιγαίου. Χρησιμεύει ως σημαντικός σταθμός για πλήθος μεταναστευτικών πτηνών, όπως φλαμίνγκο, ερωδιοί, αγριόπαπιες και καλομακανάδες κ.α. Ειδικότερα, κατά τη διάρκεια του χειμώνα ο υδροβιότοπος, ένας από τους ελάχιστους στα ελληνικά νησιά, φιλοξενεί περισσότερα από 120 είδη πουλιών, αρκετά από τα οποία είναι σπάνια ή απειλούμενα. Επίσης στην περιοχή υπάρχουν πολλά σπάνια είδη χλωρίδας ενώ η πανίδα του βιότοπου περιλαμβάνει σκαντζόχοιρους, λαγούς, μαυροποντικούς, το Σαμιακό «χρυσό τσακάλι», κουνάβια ενώ τα αμφίβια και τα ερπετά απαρτίζονται από πράσινους φρύνους, βατράχους, χελώνες, χαμαιλέοντες Σάμου («δραπανόριχος»), σαύρες «κουρκούδιαλοι», οχιές, κ.α. Η Αλυκή χρησιμοποιούνταν παλαιότερα για την παραγωγή αλατιού, πιθανόν από την αρχαιότητα και τεκμηριωμένα από τον 16ο αιώνα. Η λειτουργία της εγκαταλείφθηκε οριστικά το 1982. Έκτοτε, η φύση ανέλαβε τη σταδιακή ανάπλαση της περιοχής, δημιουργώντας έναν σημαντικό υδροβιότοπο με υψηλή περιβαλλοντική αξία.