Εξόριστη κατοικία Γιάννη Ρίτσου

Στα μέσα της δεκαετίας του 1940, η Ελλάδα έβγαινε από μια δεκαετία δικτατορίας, πολέμου και κατοχής, βυθισμένη σε τραύματα και βαθιά διχασμένη. Το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου δεν έφερε γαλήνη. Αντίθετα, η χώρα οδηγήθηκε σε τετραετή εμφύλιο ανάμεσα στον Εθνικό Στρατό και τον Δημοκρατικό Στρατό. Για να περιοριστεί η δύναμη των αριστερών, χρησιμοποιήθηκε ευρέως η εξορία πολιτών, καλλιτεχνών και πολιτικών. Έτσι, στη Λήμνο και τον Άη Στράτη, βρέθηκαν ποιητές, όπως ο Γιάννης Ρίτσος και ο Τάσος Λειβαδίτης, ενώ, το 1948, οι εξόριστοι ξεπερνούσαν τις 12.000. Οι συνθήκες διαβίωσης ήταν δύσκολες, με πρόχειρη στέγαση, ελλείψεις σε τροφή και ιατρικά μέσα και αυστηρό έλεγχο. Στο Κοντοπούλι της Λήμνου, σώζεται ακόμη το σπίτι όπου έζησε ο σπουδαίος ποιητής, Γιάννης Ρίτσος. Εκεί, παρά τις κακουχίες, κράτησε ζωντανή τη δημιουργικότητά του, γράφοντας ποιήματα, κρατώντας επαφές και μετατρέποντας την εξορία σε πηγή έμπνευσης.