Τσιμάνδρια

Το όνομα του χωριού Τσιμάνδρια θεωρείται ότι προήλθε από τη συνένωση των λέξεων στην έκφραση «στ’ς μάντρες», δηλαδή «στα μαντριά», υποδηλώνοντας την ύπαρξη πολλών ποιμενικών εγκαταστάσεων στην περιοχή. Από τα χρόνια της ύστερης Βυζαντινής περιόδου και για αιώνες αργότερα, η περιοχή γνώρισε έντονη μοναστηριακή δραστηριότητα. Ιδιαίτερη θέση στην ιστορία του χωριού έχει η 8η Οκτωβρίου 1912, όταν τα Τσιμάνδρια έγιναν το πρώτο χωριό της Λήμνου που υποδέχτηκε τους Έλληνες στρατιώτες μετά την αποβίβασή τους στα κοντινά Βουρλίδια. Οι κάτοικοι δείχνουν με περηφάνια τη γέφυρα κοντά στο σχολείο, όπου υψώθηκε για πρώτη φορά η ελληνική σημαία. Κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (1915), φιλοξενήθηκαν στο χωριό Βρετανοί στρατιώτες και άνδρες από τις αποικίες της Βρετανίας που συμμετείχαν στην εκστρατεία της Καλλίπολης, ενώ, την περίοδο 1918–1921, οι κάτοικοι προσέφεραν βοήθεια σε Ρώσους εξόριστους και στρατιώτες της Στρατιάς Βράγκελ. Το 1935, ανεγέρθηκε η χαρακτηριστική υπόστεγη κρήνη στην πλατεία, ενώ, την ίδια περίοδο, ξεκίνησε η καλλιέργεια βαμβακιού και ιδρύθηκε ο Σύλλογος «Κεχαγιάδες», που εξακολουθεί, έως σήμερα, να συμβάλλει στη διατήρηση και ανάδειξη της παραδοσιακής μουσικής, των χορών, των τραγουδιών και της φορεσιάς της Λήμνου.